1/35 M114A1 CRV
Takom – 2148
Nie ukrywam, że bardzo lubię szpetne pojazdy. W sensie modele przedstawiające szpetne pojazdy. Dawałem zresztą temu niejednokrotnie wyraz. Jednym z tych moich ulubieńców jest amerykański transporter piechoty M113. Zawsze mnie urzekała jego wizualna toporność i pudełkowatość. W czasach, gdy M113 był świeżo upieczonym nabytkiem amerykańskich sił zbrojnych, mądre głowy stwierdziły, że jedna aluminiowa puszka to za mało i warto mieć coś mniejszego, co pełniłoby rolę wozu rozpoznawczo dowódczego. Parę ruchów suwakiem logarytmicznym, parę kresek ołówkiem i mamy M114. Pojazd zbudowany podobnie co jego większy brat. Tak samo kanciaty, pływający i nieodporny na ostrzał z kamieni (amelinowy kadłub). W dodatku z przezabawnym, okrągłym włazem desantowym, dla hobbitów. W przeciwieństwie do służącego w wielu krajach do dzisiaj M113, ten malec jakoś się nie przyjął i pod koniec lat 60 ubiegłego wieku został wycofany z użycia.
Tyle rys historyczny, po więcej odsyłam do książek bądź Wikipedii. Zajmijmy się modelem. Jest to względnie nowy (2021) wypust Takoma. Firma ta nie boi się nietuzinkowych tematów, toteż w ich ofercie znajdują się aż dwie wersje M114 niespecjalnie się od siebie różniące. Enyłej, pojazd mały, małe jest więc i pudełko w które tenże jest wepchnięty. Małe, za to niepuste.
Części jak na małe coś wielkości z grubsza polskiego 7tp jest sporo, zrobił się całkiem miły stosik, a umieszczone są na sześciu szarych ramkach (ta z kołami jest podwójna).
Plus ramka przezroczysta.
Z bardzo fajnymi szkiełkami reflektorów.
Oraz niewielka blaszka i kawałek miedzianej linki imitujący stalową linkę.
Na pierwszy rzut oka wygląda to baaardzo atrakcyjnie. Części są odlane bez zastrzeżeń, detale konstrukcji są co prawda nieliczne (wynika to z konstrukcji pojazdu), lecz ostre, wyraźne i filigranowe.
Większość części jest w dodatku ładna po obu stronach ramki. Tam, gdzie byłyby widoczne, nie uświadczymy śladów po wypychaczach i tym podobnych okropieństw.
Koła jezdne składają się kilku elementów, podobnie napędowe i napinające.
Bardzo ładnie odwzorowano uzbrojenie modelu. Znaczy karabin M60, z naprawdę odlotowym dwunogiem.
Czy też półcalowy ckm Browninga.
Charakterystyczne dla tego pojazdu szerokie, gumowe (sic!) gąsienice składamy z pojedynczych ogniwek na kołach i dłuższych taśm. Obie strony gąsienic są jednako ładnie zaprojektowane. Wewnętrzna jest z rzadka okraszona wypychaczami, jednak są na tyle małe, w dodatku umieszczone w dość niewidocznym miejscu, że na upartego można z nimi nic nie robić. Na powiększeniach wygląda to dość dobrze, a warto zaznaczyć, że sama gąsienica ma trochę ponad 10mm szerokości.
Ach, zapomniałbym. Górny bieg gąsienicy ma odtworzony realistyczny zwis. A samą gąsienicę składamy na specjalnie do tego zaprojektowanych prawidłach (widocznych na zdjęciu ramki z kadłubem), co wydaje się być flagową cechą modeli Takoma.
Żeby nie było tak idealnie, to zdarzają się momenty nierówne i cokolwiek zagadkowe.
Wnętrza kadłuba w modelu nie uświadczymy, mimo że na wielu częściach znajdują się dowody na to, że producent z zamiarem jego odtworzenia się nosił. Najwyraźniej nie doniósł. Podejrzewam, że temat po prostu jednak zbyt niszowy. Trochę szkoda.
Niekonsekwentnie są używane formy suwakowe. Rozumiem takie elementy jak rura wydechowa, czy piasty kół napinających, czy też szekle liny.
Tylko czemu Browning nie ma otworu w lufie? Ha?
Warto lufę (dajmy na to z mosiądzu), a najlepiej cały karabin wymienić na coś innego. Na przykład z opisywanego jakiś czas temu bardzo sympatycznego zestawu.
Sklejanie modelu bez instrukcji nie jest przyjemnością, a katorgą porównywalną z ułożeniem kostki Rubika (pozdrawiam tu swego brata, który potrafi to uczynić, chyba jest z nieco innego wymiaru). Całe szczęście tu tego problemu nie ma. Instrukcja zgrywa się wyglądem z modelem. Jest mała 😊
Niewielka książeczka zawiera to co potrzeba – Takom robi je bardzo fajnie. Toteż klasycznie pierwej zaznajamiamy się z technikami budowy i symbolami stosowanymi w instrukcji, potem podziwiamy inwentaryzację zestawu i uzbrojeni w tę, wiedzę możemy zaczynać montaż.
Przedstawiony w formie kreskowych piktogramów, gdzie model zaprezentowano ultraklasycznie, w rzucie izometrycznym.
Gotową miniaturę prawdopodobnie będziemy chcieli pomalować. Tradycyjnie instrukcja podaje numery farb dla produktów Ammo Mig (zauważam, że także tradycyjnie sugeruje też produkty służące do wyświnienia czołgutka, co jest bardzo rozsądną praktyką). Kolorowe schematy są estetyczne, wyraźne i mogą z powodzeniem służyć jako mapa do zabiegów malarsko-łederingowych. Są zresztą dość ciekawie naniesione na skrzydełka okładki. Te schematy.
Zestaw oferuje aż cztery warianty malowania. Przy wyborze odpada nam decyzja o kolorze wozu – wszystkie są oliwkowe (malowanie kamuflażowe oferuje drugi zestaw M114). Różnią się stopniem pstrokatości oznaczeń na kadłubie, od ascetycznie zielonego…
…do bardziej kolorowych.
Z racji wielkości owych oznaczeń arkusz kalkomanii jest spory. Znaki wydrukowano na bardzo matowej, niezbyt cienkiej folii.
Sam druk jest bardzo poprawny, jeśli chodzi o znaki białe. Z kolorami Takom ma wyraźne problemy – na kalkomaniach widoczny jest biały podkład. Niektóre kolory są w dodatku położone dość nierównomiernie. Z tym, że widać to bardziej na zbliżeniach, gołym okiem nie powinno to się rzucać w oczy, szczególnie jak pojazd nieco przypaskudzimy (lubimy paskudzić modele, lubimy).
Do tej pozytywnej wszakże recenzji dodałbym jeszcze drobny smuteczek – chętnie zobaczyłbym w zestawie jakiś tobołek, lub dwa. Albo jakiegoś sympatycznego figurka, skoro wszystkie włazy można otworzyć. A tu nic. Zero, null. Nie jest to jednak minus przesądzający o ogólnym odbiorze, bardziej mała sugestia na przyszłość?
Tak czy siak – jest to bardzo sympatyczny i prosty modelik nietuzinkowego pojazdu. Może z powodzeniem być poskładany przez początkującego modelarza (żeby się ten początkujący nie musiał katować Pz.II lub M41 z Tamiy). A i doświadczonego powinien ucieszyć – mnie cieszy, a nawet raduje.
Tymże akcentem pozostaje mi zakończyć i podziękować za uwagę. Do następnego!
Michał Krocionorzec Błachuta
PS. Jeśli czytanie moich wypocin sprawia Ci choćby połowę tej przyjemności co mi ich pisanie i odczuwasz nieodpartą chęć wsparcia ich powstawania – rozważ zrzutkę na wiadro kawy z Extra Thinem w serwisie buycoffe.to
Model przekazany przez Hobby 2000 – dystrybutora Takom
