1/700 German Battleship Scharnhorst 1943
FlyHawk Model – FH 1148
Nie ma miesiąca, żeby na rynku nie pojawił się jakiś nowy model niemieckiego czołgu. A bez mała każdy szanujący się producent takich plastikowych zabawek ma nie tylko paletę niemczyzny w katalogu, ale przynajmniej jedną panterę albo tygrysa. W łódkach sytuacja ma się zgoła odmiennie. Systematycznie nowe pojawiają się w zasadzie tylko japońskie, zaś dla okrętów niemieckich zazwyczaj alternatywą jest albo Trampek, albo stuletnia Tamiya. I tu wjeżdża, cały na biało, Flyhawk. Tym razem wjeżdża z nową rodziną, której pierwszym reprezentantem jest Scharnhorst w edycji z 1943, czyli w malowaniu co prawda najbardziej oklepanym, ale też chyba i najbardziej efekciarskim
…acz jak to w instrukcjach FH, przedstawionym umiarkowanie czytelnie
Ogólnie, cały schemat montażu wymaga sokolego wzroku (ale ten niezbędny jest, żeby zbudować model tak szczegółowy)
Szczegółowy, ale wcale nie mały
No i ramek z elementami jest cała sterta
No ale to kolejny model okrętu z Flyhawka, więc tu trudno o jakieś zaskoczenia. Wiadomo jak wyglądają te zestawy. A w dodatku niemałą część ramek spotkać można już było w miniaturze Bismarcka czy później Koenigsberga: wszelaka drobnica – szalupy, reflektory, uzbrojenie, to przecież elementy uniwersalne dla niemieckiej floty. Zacznijmy więc może od zestawienia wyprasek – zwracam uwagę, że niemała ich część w komplecie występuje podwójnie
Prezentowany tutaj zestaw to ‘normalna’ edycja – w zestawie Deluxe jest komplet luf, metalowe maszty i okazała nawet blaszka z wszelaką drobnicą i paroma relingami. Niewielkie blaszki znajdziemy jednak także tutaj – z dość przypadkowymi moim zdaniem elementami – paroma podporami i podwieszanymi pomostami
Jest także niewielki arkusik z ciętymi laserem maskami…
…pomocny w malowaniu prostokątów oznaczeń dla lotnictwa na pokładzie, z przodu i z tyłu. Wewnętrzne kółka i ich zawartość znajdziemy już w formie kalkomanii
I skoro przy nalepkach jesteśmy, to warto tutaj przycupnąć na moment. Bo poza tym, że w zestawie mamy klasykę – bandery, tabliczki oraz wszelkie oznaczenia dla samolotów pokładowych…
…to jest też śmieszno, ale też groźno zarazem. Bo jak powszechnie wiadomo, jest problem z hakenkrojcami na modelach. Są one zatem dzielone przez producentów na różne sposoby. Także coś, na co w zasadzie nie zwraca się już uwagi. I obecne również tutaj. Zastanawia mnie jednak, czemu te połówki swastyk zostały poprzekładane jakimiś kwiatuszkami, tworząc na arkuszu ozdobny wzorek. Jeszcze zabawniej sprawa ma się z tymi znaczkami szczęścia w przypadku dużych, potrzebnych do nałożenia na pokładzie. Ich elementy znajdziecie ukryte w labiryncie w prawym dolnym fragmencie arkusza
Pozostaje mieć nadzieję, że to tylko fantazyjna nadgorliwość projektanta, a nie odpowiedź na jakieś realne problemy, bo to zaczyna być już zupełnie poważnie absurdalne…
Wracając jednak do plastiku, to co tu dużo mówić…typowy Flyhawk
Czasem jednak za tę szczegółowość i delikatność detali trzeba zapłacić pewną cenę – rachunek opiewa na drobne uszkodzenia pojawiające się tu i ówdzie
Nic strasznego, ale zdążają się. Nawiasem mówiąc, już w opisie Bismarcka – gdzie te miniatury Arado pojawiły się po raz pierwszy – głowiłem się, czemu FH z jednej strony zrobił oszklenie jako osobny element, a z drugiej dał to oszklenie w formie nieprzeźroczystego detalu. Tylko po to, żeby dało się bez problemów zamontować blaszany zamiennik?
Mam ambiwalentne odczucia w kwestii łańcuchów kotwicznych – bo są odlane jako płaskorzeźby na pokładzie. I w sumie prezentują się naprawdę świetnie
Tylko że gdyby ktoś jednak wolał je wymienić na prawdziwe, to zabieg będzie kłopotliwy z powodu konieczności czystego usunięcia plastikowych łańcuchów z imitacji parkietu. Choć nie mam też pewności, czy prawdziwy łańcuszek będzie tu wyglądał jakoś mocno lepiej. O ile w ogóle aż tak drobne istnieją. Z rzeczy, na które jeszcze warto zwrócić uwagę, jest kadłub. Jak zwykle część nawodna odlana w wielodzielnej formie, zatem na burtach są śliczne detale, w tym okapniki nad okienkami…
…natomiast w części dennej przyoszczędzono i rozszerzający się fragment pod dziobem został wykonany jako osobna część
Na koniec wreszcie ciekawostka. Instrukcja milczy w tej kwestii – to znaczy pokazuje jedynie budowę opcji zamkniętej… Ale hangar na samolot…
…opracowany jest tak, że można go zbudować w wersji zamkniętej, ale też i otwartej częściowo albo nawet całkowicie. I to bez konieczności cięcia elementów, bo jego zasuwane pokrywy są już odpowiednio przygotowane dla każdego z wariantów
Podsumowując – kolejne flajhołkowe dzieło sztuki wtryskowej. Choć oczywiście w bieda-edycji, bez dodatkowych blaszek i bez metalowych luf, to zestaw dla mięczaków.
KFS
P.S. Oczywiście, zwyczajowo, w pudełku znaleźć można również wydrukowany na kartonie boxartowy obrazek. Przy czym nadal nie mam pewności, czy umieszczanie na nim nazwy okrętu jest naprawdę dobrym pomysłem.
