1/72 Sd.Kfz.173 Ausf.G1 Jagdpanther
Vespid Models – VS720010
Budowa
W recenzji Vespid-owej Jagdpanthery zachwycałem się ostrością wyprasek i szczegółowością jej chińskiej miniatury. Muszę przyznać, że po ‘pierwszym macaniu’ z niecierpliwością czekałem na budowę. Bo choć temat drugowojennej pancerki w 72 nie jest mi szczególnie bliski, to jest to ten typ modelu który zaraz po otwarciu pudełka woła jakością swojej aparycji – zbuduj mnie! Teraz!
Wycinanki zacząłem od podwozia. Chwilkę mi zeszło zanim oczyściłem i przeszlifowałem wszystkie obłe elementy – była to trzeba przyznać chyba najbardziej czasochłonna czynność przy budowie tego modelu.
Przykleiłem zawieszenie do wanny i założyłem koła, aby jak w podejrzanym gdzieś na youtubie filmie skleić je ze sobą w całość do malowania. Muszę przyznać, że to wygodny patent. Takim zdemontowanym pojedynczym elementem mogłem już swobodnie operować na kolejnych etapach prac.
Budowa gąsienic też nie była taka straszna, jak się tego spodziewałem. Poszczególne odcinki są tak wyprofilowane, że same układają się w odpowiedni kształt. Nie zamykałem ich w całość aby ułatwić sobie proces ich późniejszego montażu.
Całą bryłę sklejałem z wypiekami na twarzy. Zacząłem od największego elementu, jarzma armaty. Lufa giba się w górę i w dół na specjalnym mechanizmie, dlatego po standardowym posmarowaniu jego osłony cienkim klejem, wzmocniłem łączenia cyjanoakrylem, aby przy zabawie w celowanie spoina nie puściła.
Naprawdę, doklejanie poszczególnych szczegółów nadwozia to bardzo satysfakcjonujący proces. Z każdą plastikową częścią nasz kocur rośnie w kolejne detale, wszystko pasuje do siebie perfekcyjnie. Dawno z taką przyjemnością nie kleiłem żadnego zestawu. To uczucie jest porównywalne chyba tylko ze składaniem kokpitów w modelach Army.
Jedyną modyfikacją, jaką wykonałem na tym etapie, było odcięcie anteny i nawiercenie otworu na druciany zamiennik.
Jako drugowojenny laik nie miałem pojęcia czy wszystkie Jagdpanthery posiadały warstwę zimmermitu. Z drugiej strony pewnie i tak nie wiedziałbym jak wykonać jego imitację w tej skali, dlatego postanowiłem jedynie nadać całej bryle specyficzną fakturę walcowanej stali. Do tego celu użyłem cienkiego kleju. Smarowałem nim po kawałku model a gdy lekko wysechł pacałem pędzelkiem z butelki zostawiając nieregularne ślady.
Następnie dodałem elementy fototrawione, a chwyty włazów zamieniłem na miedziany drut, aby były bardziej przestrzenne. Błotniko-mocowanie osłon podwozia, z przyklejeniem których czekałem na doklejenie blaszek, wydawało mi się ciut nie adekwatne swoją grubością. Dlatego na tym etapie wymieniłem je na kawałek HiPSu. Choć nie odzwierciedla to do końca prawdziwego kształtu tego elementu zdecydowanie wyglądało to lżej niż pudełkowy element.
Na koniec dodałem kilka drukowanych bambetli, i przykryłem je kawałkiem nasączonej w wodzie z wikolem chusteczki higienicznej.
To tyle budowy, jak ktoś się uprze, to można ten model złożyć w dwa wieczory! Naprawdę byłem pod wielkim wrażeniem. Nie pozostało mi więc nic innego jak z marszu przejść do malowania. Na pierwszy ogień poszedł czarny podkład.
Model w tej skali jest naprawdę mały, uznałem więc, że wymaskowanie wszelkich tych plam kamuflażu zajmie więcej czasu niż de facto ich malowanie. Odpuściłem więc sobie oklejanie pantery patafixem na rzecz malowania ‘z ręki’. Jedynym wyjątkiem była lufa, tam szlaczek powstał już z patafixu. Jako koloru bazowego użyłem C39 od Mr.Color, którym spryskałem całą powierzchnię.
Następnie pozostałymi kolorami – zielonym C70 i brązowym C41 wymalowałem kamuflaż.
Oczywiście nie obeszło się bez kilku poprawek. Gdy już osiągnąłem zadowalający mnie efekt, przeszedłem do zróżnicowania powierzchni. Do kolorów podstawowych dodałem trochę Hatakowego białego, żeby go rozjaśnić, a ciemnego brązu żeby go przyciemnić. Czarnego użyłem tylko do przyciemniania brązowej C41
Konfrontując uzyskany efekt z boxartowym rysunkiem, zauważyłem na tym ostatnim otwory w profilach służących za uchwyty, dlatego też postanowiłem nawiercić plastik.
Akrylami z palety Vallejo wymalowałem z grubsza wszelakie narzędzia, zapasowe ogniwa gąsienic, kanistry i całą resztę ozdobników. Podobnie uczyniłem z gumowymi bandażami kół. Na dopieszczanie szczegółów miała przyjść jeszcze pora – podejrzewałem, że gdybym zrobił to na tym etapie, to straciłyby swoją ostrość pod warstwami weatheringu.
Bez zbędnego według mnie błyszczącego podkładu, nakleiłem kalkomanie, całe cztery (co prawda w instrukcji i na arkuszu są jeszcze krzyże, ale trzeba było je przyklejać do pancerza przed doklejaniem szpeju, ja jakoś tego nie widziałem aby na tak wczesnym etapie malować te elementy i kleić do farby, uznałem więc, że i tak prawie ich nie będzie widać, dlatego sobie odpuściłem). Choć przyklejamy je na płaskiej powierzchni bez żadnych zakamarków, dla pewności podlałem je płynem do kalkomanii Extra strong od Tamki.
Dopiero teraz spryskałem cały model matowym werniksem GX 113 rozcieńczanym w Mr Color Thinnerze 110 dla uzyskania głębokiego matu. Tak potraktowane kalkomanie ładnie się zlały z bazą.
Na wszystkie elementy nadwozia wylałem punktowo Tamiya-owski brązowy Panel line accent color, którego nadmiar starłem nawilżonym w X-20 pędzelkiem.
Aby nieco zróżnicować bazę i dodać jej efektu zużycia, farbami olejnymi dla plastyków napaćkałem na całej powierzchni kropki w różnych kolorach – tak zwaną ‘biedronkę’. Następnie za pomocą pędzelka nasączonego lekko w White spirit roztarłem je wertykalnymi ruchami.
Przy pomocy akrylowej farbki z Life Color wykonałem ‘rain marks’ czyli kurzawe zacieki. Zwilżyłem powierzchnię wodą, i nałożyłem warstwę farby, rozprowadzając ją pionowo po powierzchni.
Za pomocą gąbki namoczonej w jaśniejszym odcieniu danej plamy kamuflażu, napacałem na całej bryle w miejscach gdzie mogły by powstać lekkie obdarcia, które następnie za pomocą pędzelka skrupulatnie wypełniłem akrylowym kolorem panzer gray.
W ostatnim kroku przy wykańczaniu pancerza namalowałem jeszcze brązowym washem ciemniejsze zacieki w kilku miejscach.
Wydechy dostały rdzawe wykończenie kolorami z zestawu Dust and Rust od Life Color.
Prace nad nadwoziem uznałem za skończone, przyszła pora zająć się dolnymi powierzchniami. Na początek emaliami Tamiya wymalowałem bazę dla dalszych prac. Odcieniem Buff natrysnąłem też lekko na dolne powierzchnie przedniego pancerza, w zamyśle symulujące osadzający się kurz z drogi, który urozmaiciłem zresztą strząsanym ze starego pędzelka za pomocą wykałaczki odcieniem Dust z palety Life Color
Nadkola wymalowałem sproszkowanymi suchymi pastelami w ziemistych odcieniach. Najpierw zwilżonym w White spiricie pędzelkiem de facto malowałem powierzchnię, a gdy była jeszcze wilgotna, przeniosłem już suchym pędzelkiem sypki pigment. Podobnie zresztą uczyniłem z kołami.
Gąsienice pokolorowałem trzymając się zasad przedstawionych w poradniku przygotowanym przez Kamila.
Teraz już wystarczyło tylko złożyć podwozie w całość, i domalować akrylami z palety Vallejo cały szpej na czołgu. Podkreśliłem też wszelakie wystające elementy i krawędzie, aby uwypuklić szczegóły konstrukcji. Tym samym czołg był gotowy.
Hołdując zasadzie, że wozy pancerne – zwłaszcza w tak małej skali – lepiej wyglądają na podstawce niż bez, przygotowałem dla Jagdpantery małą winietkę z drukowanymi ludzikami. Cokół to kawałek sosnowego drewnianego klocka, wygrzebanego w ścinkach w garażu, wyfrezowanego dla ozdoby w czterech rogach.
Inspiracją był obrazek z pudełka, który bardzo wpasowuje się swoją graficzną estetyką w moje wysublimowane gusta ;D.
Klejem do płytek z marketu budowlanego wysmarowałem górną powierzchnię podstawki, której ranty zabezpieczyłem taśmą malarską, aby go zbytnio nie uwalić. Świeżej masie nadałem powierzchni wstępną fakturę gruntu, za pomocą trzonka pędzelka.
Gdy klej był jeszcze mokry, odcisnąłem pozycję, w której miał stać mój pojazd, po czym starłem go starannie z gąsienic. Wysypałem też po całej powierzchni różnego rodzaju posypki modelarskie, w celu urozmaicenia powierzchni. Za pomocą zapasowych gąsienic z zestawu odcisnąłem też ślady za pojazdem, a przed nim ślady jakimś kołem z bieżnikiem ze składziku modelarskiego złomu.
Pobocza obsadziłem trawą statyczną. Dedykowane miejsca zwilżyłem klejem typu Wikol rozrobionym z wodą. Posypałem trawą, a jako sadzarki użyłem bardzo profesjonalnego narzędzia – balonu naładowanego napięciem z powyciąganego modelarskiego swetra 😉.
Zapodkładowałem całość na czarno. Kilkoma tonami zieleni zmalowałem trawę, a podłoże ziemistymi odcieniami brązów. Oprószyłem też powierzchnię pastelami, których używałem przy pojeździe. Wymalowałem też poszczególne kamyki różnymi kamienistymi kolorami.
Pozostało już tylko pomalować drewnianą podstawę na czarno i winietka byłą gotowa.
Figurantów zagruntowałem na czarno. Następnie białą farbą dodałem źródło światła i przy pomocy akryli z palety Vallejo i AK Trzeciej Generacji pokolorowałem pacynki.
Postacie przykleiłem do gruntu za pomocą CA i ustawiłem panterę na swoim miejscu kończąc przy tym cały warsztat.
Budowa modelu Jagdpanthery od Vespid models to czysta przyjemność, miła i co najważniejsze – w miarę szybka odskocznia od budowy wszelkiej maści maszyn latających. Satysfakcja z tak zdetalowanego maleństwa jest ogromna, a żadne poważniejsze ingerencje w bryłę nie są wcale potrzebne dla uzyskania efektu WOW! Jeżeli Panowie z dalekiej Azji zdecydują się na wypuszczenie jakiegoś bardziej współczesnego modelu pancernego, zdecydowanie mają we mnie wiernego klienta i entuzjastę ich pracy.
Łukasz Kulfan
Hm🤔, a ta trawa to nie jest przypadkiem elektrostatyczna?
Zmieniłem na statyczną, uznajmy to za remis 😉
Bardzo przyjemna dla oka praca. Zaintrygowalo mnie to sadzenie trawy balonem. Mozna prosic o jakis szerszy opis bo z checia bym wykorzystal takiego tipa w praktyce.
😀 bierzemy balon, nadmuchujemy, pocieramy balonem o wełnianą tkaninę (t shirt, sweter, etc.) balon jest już naładowany elektrycznością statyczną. Zbliżamy od góry naładowany balon do wysypanej na wodę z klejem trawy. Ujemnie naładowany balon będzie przyciągał dodatnio naładowane włukna trawy statycznej i je podnosić.