1/35 5 Ton Gantry Crane and Equipment
MiniArt – 35589
W nowościach, którymi w ostatnich czasach zasypuje nas Miniart można z łatwością się pogubić. Oprócz modeli pojazdów jesteśmy raczeni wszelkiej maści dodatkami do budowy, czy to małych winietek, czy tez dużych dioram. Przykładem niech będzie chociażby zestaw małego murarza i jego uzupełnienie. Wojna bowiem, to nie tylko linia frontu i wymiana ołowiu pomiędzy skłóconymi narodami; to także zaplecze logistyczne i warsztatowe, bez którego w łeb wzięły by plany komandirów rozporządzających masami w okopach i poza nimi. Tak więc jedną ze świeżych nowości ukraińskiego wytwórcy plastikowych zabawek dla dużych dziewczynek i chłopców jest niemiecka pięciotonowa suwnica bramowa wraz z wyposażeniem. Pod nazwą ‘wyposażenie’ kryje się mała drewniana drabinka, dwustu litrowe beczki i butle gazowe wraz z palnikami acetylenowymi, przy pomocy których można albo ciąć, albo coś łączyć. Całość zapakowana jest w pudełeczko odbiegające trochę od miniartowskiego standardu, bowiem nie otwieramy go z boku jak większość tej wielkości boxów a mamy zdejmowane wieczko – jak dla mnie na plus. Boxart jak zwykle przedstawia to, co znajdziemy w środku, i jak zwykle wymalowany jest smacznie i atrakcyjnie. Rzut okiem na zawartość pudełeczka…
…i widzimy ramki, kalkomanie i zaraz, zaraz. Zdrada nie ma instrukcji, ktoś kto to pakował robił to być może po ciężkim łikendzie… Zresztą nie pierwszy to przypadek bo i Michałowi też się przytrafiło nie otrzymać książeczki w zestawie. Na szczęście nie jest wielkim problemem jej zdobycie, jak to Michał opisał.
Przechodzimy do dalszych czynności recenzyjnych, czyli przeglądu wyprasek. Ramka Ad, na której znajdują się główne elementy suwnicy razy cztery.
Adx4
W skład części potrzebnych do budowy naszego ustrojstwa wchodzi jeszcze pojedyncza ramka Ef.
Ef
Pozostałe sześć wyprasek to tytułowe wyposażenie. I tak: dwa razy ramka Bg, czyli części beczek.
Bg
Plus ramka z denkami do tychże.
Bj
Następnie dwie ramki zawierające sprzęt spawalniczy.
Dc
I wózek do tych butli
Df
Ostatnia, to wspomniana na początku mała drabinka.
Cb
Całość uzupełniają dwa łańcuszki…
…i arkusik nalepek.
Co prawda przy użyciu naszej suwnicy nie unieślibyśmy wieży Tygrysa, ale jego silnik już jak najbardziej. Po pierwsze dobrze, że mamy Miniart, który wypełnia lukę na rynku modelarskim, gdzie miłośnicy takich tematów nie są zbytnio rozpieszczani. Po drugie – szkoda, że jednak nie są rozpieszczani, bo tematy tego typu urządzeń są naprawdę ciekawe, a dla budujących różne scenki, wręcz nieocenione. No i po trzecie wreszcie, dobrze, że Ukraińcy nie boją się jednak wchodzić w niszowe, można powiedzieć, tematy. Tak więc chcąc zbudować kawałek jakiegoś zaplecza technicznego, mamy od czego zacząć. Wracając do samego modelu, nie jest żadnym zaskoczeniem jakość poszczególnych elementów. Na ramkach z dźwigiem nie znalazłem ani jednego śladu po wypychaczach. Jedyne, jakie tutaj znajdziemy, znajdują się wewnątrz beczek i butli, czyli miejscach, do których po montażu światło już nie dotrze.
Miniart naprawdę trzyma poziom, a zdawać by się mogło, że przy ilości wypuszczanych zestawów idą na ilość, nie na jakość – nic bardziej mylnego.
Do zestawu małego spawacza załączona jest nawet spawalnicza maska. Co prawda z pewnością lepiej wyglądała by w formie fototrawionki, ale i tak fajnie, że i o takim szczególe tutaj pomyślano.
I same butle, wraz z wózkiem. Zatrzymując się na chwilę przy butlach – węży w zestawie brak – trzeba własnym sumptem coś wykombinować. Ja w tym miejscu proponowałby wykorzystać przewody z niepotrzebnych słuchawek, które każdy z pewnością gdzieś tam znajdzie. Niektóre są na tyle cienkie, że idealnie sprawdzą się w tej nowej roli.
I typowe germańskie beczułki dwustu litrowe. Notabene najładniej odtworzone teutońskie beczki, jakie widziałem wykonane w tej technologii.
Producent nie zapomniał nawet o takim drobnym szczególe, jak manometry na naszych butlach. Tutaj tarcze mamy w formie nalepek, z którymi, o czym wspominałem już nie raz, ani dwa pracuje się naprawdę dobrze. Oprócz tego na niewielkim arkusiku znajdziemy jeszcze napisy ‘Palenie Zabronione’ -i żeby nie było – w ojczystym języku Ulricha von Jungingena.
Oczywiście nikt nie każe nam użyć powyższego zestawu do budowy typowo wojskowego warsztaciku. Śmiało możemy wszystko wykorzystać także przy jakimś cywilnym projekcie,tym bardziej, że cała masa najprzeróżniejszych urządzeń, maszyn i narzędzi z czasów wojny była z powodzeniem wykorzystywana i po niej. Jak najbardziej jest wskazane również łączenie różnych zestawów naszych sąsiadów, gdzie idealnie to omawianego będzie pasował np. ten – człowiek nie koń, nie tylko wodę musi pić.
Rafał Buber Kubić
