1/144 Yak-40 LOT/Olympic
AZ model – AZ14422
Kiedy w 2011 roku pojawiła się miniatura Jaka-40 z AZ model, była najlepsza na rynku. Bo jedyna. Ten stan rzeczy nie potrwał jednak długo, bo już dwa lata później psikusa AZetowi zrobili bracia Rosjanie z Eastern Express i wypuścili swoją wersję. Już na pierwszy rzut oka zdecydowanie lepszą, choć EE też do liderów w kwestiach technicznych nie należy. No ale hajs się musi zgadzać, więc czeski model z półek sklepowych nie zniknął. Ba, pojawił się w minionej dekadzie po wielokroć, za każdym razem z nowymi kalkomaniami. Te ostatnie – do rodzimych malowań – opracowała także Karaya, pakując je do swoich pudełek. Plastik pozostawał jednak wciąż ten sam. Dokładnie ten sam, który trafił pod koniec minionego roku do kolejnego pudełka z logiem AZ. I z boxartem kuszącym malowaniem z plusem za polskie malowanie
Wewnątrz pudełka jedna ramka spakowana wraz z instrukcją i kalkomaniami do celofanowej koperty.
Ramka – co nie zaskakuje w przypadku miniatury samolotu pasażerskiego, acz jest koszmarnie niepraktyczne – odlana z białego polistyrenu…
…bo gdyby to był Snap-Kit, odpowiednio przemyślany konstrukcyjnie i właściwie spasowany, to ten pomysł miałby jakieś sensowne uzasadnienie. Wtedy założyć by można, że większość nabywców poskłada to sobie i bez nakładania farby oklei kalkomaniami. A tak? A tak jest to niewdzięczne w fotografowaniu. Ale to moje zmartwienie. Zmartwieniem każdego, kto weźmie się za ten model będzie jednak wciąż to samo – nie widać detali (tych, które już są), nie widać, co wymaga poprawek, szlifowania, szpachlowania. I tak dalej. No i generalnie ten biały polistyren nie wpływa nazbyt pozytywnie na pierwsze wrażenie, jakie sprawia ten zestaw. Bo sprawia wrażenie struganego kozikiem w mydle Biały Jeleń. Tymczasem kadłub i skrzydła mają całkiem wyraźne i ostre linie podziału i zaznaczenia różnych detali konstrukcyjnych
Przy czym, co rzuca się od razu w oczy, model pozbawiony jest całkowicie otworów okiennych, a nawet jakichkolwiek imitacji oszklenia – nawet wiatrochronu kabiny pilotów
To wszystko dostajemy w formie kalkomanii, na których szarobeżowe pola stanowią imitacje okienek…
…coś jak w modelach samolotów w biurach podróży. No dobrze, ale przyjmijmy, że to może akceptowalnie wyglądać. Pod warunkiem jednak, że takie kalkomanie w udany sposób udawać będą szybki. No ten warunek jest tutaj jednak średnio spełniony
Generalnie kalkomanie z tego zestawu nieźle prezentują się tylko z daleka – makro jest natomiast ich potwornym i bezwzględnym wrogiem…
…ale może po jakichś retuszach i podmalówkach to ma szanse znośnie wyglądać. Przy czym wciąż będziemy mieli do czynienia z modelem, który albo można bez spinki (co nie znaczy, że bez niemałego nakładu pracy) polepić i mieć w kolekcji sylwetkowych miniatur prezentujących różne malowania, albo potraktować jako skromną bazę do dzieła życia – jak gdyby był to zestaw wakuformowy. Bo podobnie jak w takich wytłoczkach, do im mniejszych elementów dochodzimy, tym jest gorzej. Tutaj, oprócz daleko idących uproszczeń drobniejszych części, takich jak detale silnika czy podwozia, dochodzą ułomności i wyeksploatowanie form. To nie niezdarne szparowanie zdjęć – to zdjęcia na czarnym tle, a te szumy wokół ramek i elementów to po prostu nadlewki na łączeniu połówek formy. Wszechobecne…
…choć przyjmując modelarską grzybologikę – to świetny zestaw dla początkujących modelarzy, bo jeśli poradzą sobie z czymś takim, to potem każdy model będzie ich cieszył swoją jakością. Niektórzy tak mówią – potwierdzone info. Tym bardziej, że przecież nie jest to skomplikowana miniatura, co pokazuje wyraźnie instrukcja jej montażu, załączona w formie czterostronicowej broszurki, czyli poskładanej na pół kartki A4…
…bo schematy malowania – zwyczajowo – zaprezentowane są na rewersie opakowania
KFS
