TINT INC. – Issue 05
AK-Interactive – AK538
O magazynie modelarskim TINT INC. pisałem juz przy okazji omówienia trzeciego numeru tej serii wydawniczej. Serii, bo periodyk to nie jest. Najnowszy zaś, piąty numer zainteresował mnie za sprawą nazwisk, jakie pojawiają się na okładce, czyli również wśród współautorów treści
Publikację otwiera kołczowy wstępniak o niczym, z folderu ‘wstępniaki na każda okazję’
Potem jednak, od razu, dostajemy artykuł poświęcony technikom modelarskim. Przy czym materiał przygotowany przez Sergieja Popowiczenkę z Ukrainy, jest może nie rozczarowujący, ale swoją niezbyt spójną treścią pozostawia niedosyt
Bo sama praca jest całkiem atrakcyjna..
..ale w relacji zaprezentowane są dość przypadkowe etapy malowania modeli i przygotowania podstawki
Pod tym względem, zdecydowanie bardziej nasycona treścią jest niezwykle krótka relacja Roberto Ramireza, z malowania miniatury konkwistadora
Niewątpliwą perłą tego numeru jest artykuł Eduardo Fernandeza, który wcale szczegółowo prowadzi przez kolejne kroki malowania twarzy czarnoskórej kobiety
Zresztą, autor dzieli się kilkoma współporadami nie nie tylko w tym temacie
TINT to nie tylko modelarskie relacje z prac, ale również tradycyjna laurka dla znajomego producenta figurek – tym razem jest to Hera Models..
Nie zabrakło wywiadu ze znanym twórcą figurkowym. Tym razem przeprowadzono wywiad z Kiryłem Kanajewem z rosji. W sumie ciekawa rozmowa, w której Cesarz Non Metallic Metalu jawi się jako miły, nawet wcale skromny twórca, którego modelarska droga może być egzotyczna dla mieszkańców zgniłego zachodu, ale wychowankowie demoludów będą kiwać głową myśląc sobie #takbyło
W tekście nie zabrakło częstych nawiązań do figurkowego FAQ, którą to książkę Kanajew redagował dla AK-Interactive. Zabrakło natomiast nieco RiGCzu. Pewnie (a nawet na pewno) sie czepiam, ale mam pewien dysonans; we wstępie artykułu Popowczenki czytamy peany o artystycznej sile, która wbrew barbarii trwającej w Ukrainie wojny, pozwoliła artyście sięgnąć po pędzle
..a już kilka stron dalej, Kanajew opowiada, jak to miał pracowite lato w Moskwie, bo ciągle robił warsztaty z kolorowania laleczek..
..no ale po co drążyć temat. Wracając do przeglądu treści – w dalszej części magazynu mamy nieco publicystyki
Tytuł artykułu może mylić, bo tak naprawdę jest to tekst o niczym, którego zadaniem było przede wszystkim podhajpowanie imprezy, w którą ewidentnie zaangażował się wydawca magazynu. Czyli zmarnowany potencjał. Skoro o marnotrawstwie mowa, to moim zdaniem marnotrawstwem papieru i farby drukarskiej jest nawet rozbudowany, ale wyjątkowo słaby opis prac malarskich przygotowany przez Matteo Di Diomede
No jest to cienkie jak dupa węża. I mam przeczucie, graniczące z pewnością, że autor zdaje sobie z tego sprawę, bo do swojego portfolio na Putty&Paint tej pracy dziwnym trafem nie wrzucił. Czyżby uznał, że nawet od kolegów złota nie będzie? No jak by nie było, odtrutką po powyższym materiale jest relacja przygotowana przez Lukasa Zabę
Dostajemy tu dobrze podane techniki – o tyle to ważne, że mniej popularne, bo Zaba śmiało łączy możliwości jakie dają farby olejne i winylowe akryle
Patrząc na nakład pracy niezbędny do wymalowania mysiej sierści, można poczuć się nieco przytłoczonym. Na to, w kolejnym tekście, wjeżdża na puchatym rysiu Michał Szymeczko..
..i mówiąc ‘potrzymajcie mi moje brązowe medale z SMC’ pokazuje, co to znaczy benedyktyńska robota z malowaniem futra
Na zakończenie dostajemy zaś odpoczynek od szczególarstwa. Następuje bowiem gwałtowana wolta, zarówno w temacie, jak i w technikach malarskich
W artykule twórcy podpisanego jako Taka Company zobaczymy specyficzne ‘komiksowe’ malowanie. Nie jest to rzecz nowatorska – biorąc pod uwagę ilość twórców drenujących ten styl, śmiało można mówić już o nurcie w malarstwie. I prawdę mówiąc, pan Taka nie jest szczególnie wybitnym jej przedstawicielem.
Rekapitulując – kolejny numer TINT INC. nadal trzyma przyzwoita formę. Nie jest pozbawiony materiałów pośledniej jakości, ale jest tu coś do poczytania, i coś do podpatrzenia technik malarskich. Swoją drogą, ciekaw jestem, czy podobna publikacja – w takiej, łączącej różnego rodzaju treści formule – miałaby szanse przetrwać w branży modelarstwa ‘redukcyjnego’.
KFS
P.S. Jeśli podobają się Ci się moje artykuły i chciałbyś wesprzeć ich powstawanie, możesz kupić mi czarną paktrę, albo lepiej czarną kawę, w serwisie buycofee.to
Magazyn przekazany do recenzji przez AK-interactive
